هموروئید یا بواسیر وریدهای متورمشدهای هستند که میتوانند داخل راستروده یا خارج از آن تشکیل شوند. این مشکل اغلب در اثر یبوست یا اسهال مزمن و اعمال فشار بیشازحد به ماهیچههای راستروده و مقعد ایجاد می‌شود.
طبق گفته انجمن جراحان کولون و رکتوم آمریکا (ASCRS)، خوردن یک رژیم غذایی با فیبر بالا و نوشیدن ۸ تا ۱۰ لیوان آب در روز می‌تواند با ترویج حرکات نرم و منظم روده به مدیریت علائم کمک کند. در برخی موارد نیز به تشخیص پزشک مصرف داروهای ملین برای نرم شدن روده و کاهش زور زدن هنگام دفع مدفوع لازم است.
معمولا کمتر از ۱۰ درصد موارد هموروئید نیاز به جراحی دارند و زمانیکه هموروئید خارجی یا بیشازحد تحریکشده یا عفونیشده باشد، باید برای جراحی اقدام کرد. در ادامه به جزئیات انواع روش‌های جراحی هموروئید یا بواسیر اشاره خواهیم کرد.
انواع جراحی هموروئید را می‌توان به روش‌های ساده‌تر، سرپایی و کم‌تهاجمی‌تر که می‌توانید بدون بیهوشی انجام دهید و جراحی‌های پیچیده‌تر و نیاز به بستری تقسیمبندی کرد. اصولا بسته به شدت علائم و عوارض احتمالی، پزشک تعیین میکند که آیا به جراحی نیاز دارید یا خیر و بهترین روش جراحی هموروئید برای شما کدام مورد است. طبق اصول پزشکی، درجهبندی شدت هموروئید بهصورت زیر است:
باندینگ معمولا برای درمان هموروئید داخلی تا درجه ۳ استفاده می‌شود. این روش شامل بستن یک نوار لاستیکی محکم در اطراف توده هموروئید برای قطع جریان خون به آن است. اگرچه دردناک نیست، اما ممکن است فشار یا ناراحتی خفیفی را احساس کنید.
انجام باندینگ برای کسانیکه از داروهای رقیقکننده خون استفاده میکنند، بهدلیل خطر بالای خونریزی، توصیه نمیشود.
این روش برای درمان هموروئید داخلی تا درجه ۲ در نظر گرفته شده است و شامل تزریق یک ماده شیمیایی به داخل بافت هموروئید است. ماده شیمیایی باعث کوچک شدن هموروئید و جلوگیری از خونریزی آن می‌شود.
اسکلروتراپی در مطب پزشک انجام می‌شود. اگر از داروهای رقیقکننده خون استفاده میکنید، این روش ممکن است گزینه بهتری برای شما باشد زیرا پوشش هموروئید دستکاری نمیشود. طبق آمار، اسکلروتراپی بهترین میزان موفقیت را برای هموروئیدهای کوچک داخلی دارد.
درمان انعقادی که فتوکواگولاسیون مادون قرمز نیز نامیده می‌شود، برای هموروئید داخلی درجه ۱ تا ۳ کارایی دارد. در این روش از نور مادون قرمز، گرما یا سرمای شدید برای جمع شدن بافت هموروئید استفاده می‌شود.
معمولا برای بهبود قدرت دید جراح همراه با آنوسکوپی انجام می‌شود. اکثر افراد در طول درمان فقط ناراحتی یا گرفتگی خفیف را تجربه میکنند.
بستن شریان هموروئیدی گزینه دیگری برای حذف هموروئید درجه ۲ یا ۳ است. این روش با استفاده از سونوگرافی، ابتدا رگهای خونی ایجادکننده هموروئید را مشخص میکند و سپس آنها را میبندد. تحقیقات نشان میدهند که ممکن است به اندازه روش سنتی اما تهاجمی هموروئیدکتومی موثر باشد، درحالیکه با درد کمتری همراه است.
برای انجام جراحی‌های زیر باید به بیمارستان بروید و بیهوشی دریافت کنید.
هموروئیدکتومی برای هموروئیدهای درجه ۳ یا ۴ و هموروئیدهای خارجی بزرگ، هموروئیدهای داخلی که بیرونزدگی دارند یا مواردیکه به درمان غیرجراحی پاسخ نمیدهند استفاده می‌شود.
لازم است ابتدا شما و جراحتان در مورد بهترین روش بیهوشی تصمیم بگیرید. زیرا می‌تواند شامل بیهوشی کامل، بیهوشی آرامبخش یا بیحسی نخاعی باشد که شبیه تزریق اپیدورال در حین زایمان است و به شما اجازه بیدار ماندن در حین جراحی هموروئید را میدهد. سپس جراح به کمک وسایل جراحی یا دستگاه‌های ظریف اقدام به برداشتن تمام تودههای هموروئید میکند.
هموروئیدوپکسی به بیهوشی عمومی یا موضعی نیاز دارد و معمولا برای درمان هموروئید بیرونزده با درجه ۳ یا ۴ انجام می‌شود. در این روش به کمک یک دستگاه شبیه به منگنه سعی می‌شود تا جریان خون هموروئید قطع شود. بدینشکل، بافت آن بهمرور کوچک و دوباره جذب راستروده می‌شود.
اگرچه مدت زمان بهبودی بعد از انجام هموروئیدوپکسی کوتاهتر است اما در مقایسه با هموروئیدکتومی روشی دردناک‌تر است. البته شواهدی مبنی بر افزایش میزان عود هموروئید بعد از انجام این روش نیز وجود دارد.
نظرات (0)